Οι ρινικές κόγχες είναι ανατομικές δομές με σχήμα και μορφολογία ζέπελιν μέσα στο εσωτερικό της μύτης, που ρυθμίζουν τη ροή του αέρα. Συγκεκριμένα  βρίσκονται στα πλάγια εσωτερικά τοιχώματα της μύτης και αποτελούνται από κόκκαλο και βλεννογόνο. Υπάρχουν συνολοκά 3 ζεύγη ρινικών κογχών: οι άνω ρινικές κόγχες που βρίσκονται στην οροφή της ρινικής κοιλότητας , οι μέσες ρινικές κόγχες , που βρίσκονται κοντά στη είσοδο του ιγμορείου και οι κάτω ρινικές κόγχες στο έδαφος της ρινικής θαλάμης. Οι κάτω ρινικές κόγχες έχουν μεγάλη σημασία για τη σωστή αναπνοή, γιατί χάρη στο πλούσιο φλεβικό δίκτυο που περιλαμβάνουν,  ρυθμίζουν τη σωστή ροή και κυκλοφορία του εισπνεόμενου αέρα μέσα ση μύτη.
Ποιος είναι ο ρόλος των ρινικών κογχών;
Η λειτουργία και ο ρόλος των ρινικων κογχών είναι να ζεσταίνουν τον εισπνεόμενο αέρα, να τον φιλτράρουν και να τον υγραίνουν, προετοιμάζοντας έτσι την κάθοδό του στους πνεύμονες. Αυτή η τριπλή λειτουργεία -εφύγρανση, θέρμανση και φιλτράρισμα του εισπνεόμενου αέρα  είναι καθοριστικής σημασίας για τη σωστή αναπνοή και την προώθηση του επεξεργασμένου πια αέρα στο κατώτερο αναπνευστικό σύστημα και στους πμεύμονες.
Πότε μπορεί να δημιουργηθεί πρόβλημα στις κόγχες;Ποια είναι τα αίτια της υπερτροφίας τους;
Λόγω της ευαίσθητης ανατομικής τους κατασκευής, οι ρινικές κόγχες είναι πολύ ευπαθείς σε επιδράσεις και μεταβολές του περιβάλλοντος, όπως η υγρασία , η ξηρότητα , η περιβαλλοντική μόλυνση, οι απότομες εναλλαγές ζεστού και κρύου αέρα, αλλεργικοί παράγοντες, οι καπνοί από τσιγάρα κ.α . Όλες αυτές οι επιδράσεις έχουν σα συνέπεια να διαστέλλονται σε μεγάλο βαθμό τα αγγεία των κογχών και εξαιτίας αυτού να φουσκώνουν οι κόγχες, μειώνοντας έτσι τη διάμετρο του ανεραγωγου της ρινός.
Ποια είναι τα συμπτώματα της υπερτροφίας των ρινικων κογχών;
Οι διογκωμένες και υπετροφικές ρινικές κόγχες προκαλούν έντονη δυσκολία στη ρινική αναπνοή και συχνά και ροχαλητό ή και άπνοιες στη διάρκεια του ύπνου. Ο δε ασθενής μπορεί να παρουσιάζει κακοδιαθεσια, πρωινούς πονοκεφάλους, ξηρότητα του στόματος ή του φάρυγγα και αίσθημα κόπωσης στη διάρκεια της ημέρας, λόγω της κακής ρινικής αναπνοής.
Ποια είναι η αντιμετώπιση της υπερτροφιας των ρινικών κογχών;
Ο καλυτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η αιτιολογική θεραπεία, η άρση δηλαδή του αιτιολογικου παράγοντα που προκαλεί το πρόβλημα στη λειτουργεία ή στο μέγεθος των ρινικών κογχών. ‘Ετσι λοιπόν σε περίπτωση που το αίτιο της υπερτροφίας είναι η αλλεργική ρινίτιδα, επικεντωνόμαστε στη θεραπεία της αλλεργίας, είτε με συνδυασμό κορτιζονουχων ρινικων σπρέυ και αντισταμινικων χαπιών είτε με απευαισθητοποίηση του αλλεργικού παράγοντα και ανοσοθεραπεία. Εάν το πρόβημα είναι η αγγειοκιητική φαρμακευτική ρινίτιδα γίνεται προσπάθεια απεξάρτησης από τα ρινικά σπρέυ. Σε περίπτωση ξηράς ρινίτιδας έχει βρεθείότι βοηθούον πολύ οι ρινοπλύσεις με αλατόνερα και οι ρινικές μαλακτικές αλοιφές. Τέλος, σε επίμονες περιπτώσεις χρόνιας ρινιτδας με υπερτροφία κάτω ρινικών κογχών, έχουν ιδανική ένδειξη για εφαρμογή οι χειρουργικοι υπέρηχοι, οι οποίοι χάρη στις ταλαντώσεις πολύ υψηλών συχνοτήτων συρρικνώνουν τις κόγχες αναίμακτα και χωρίς να προκαλούν τη θερμική βλάβη  ή έγκαυμα των άλλων μεθόδων στους διπλανούς ιστούς. Το δε αποτέλεσμα είναι πολύ μεγαλύτερης διάρκειας σε σχέση με τις άλλες μεθόδους καυτηριασμού ρινικών κογχών, αρκεί να γίνει προσπάθεια αντιμετώπισης του εκάστοτε προδιαθεσικου περιβαλλοντικού παράγοντα (κάπνισμα-αλλεργια κλπ)