Η αποφρακτική άπνοια ύπνου δεν γίνεται άμεσα αντιληπτή στα παιδιά, καθώς τα συμπτώματα υποβαθμίζονται γιατί μπορεί να αποδίδονται λανθασμένα σε θέματα συμπεριφοράς, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα της Αμερικανικής Ένωσης Οστεοπαθητικής.
Η άπνοια ύπνου και οι σχετικές καταστάσεις μπορεί να προκαλέσουν διαρκή βλάβη στην ανάπτυξη του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια κρίσιμων ετών. Σύμφωνα με καταγεγραμμένα στοιχεία τα παιδιά διαγνωσθέντα με αναπνευστικές διαταραχές ύπνου χρησιμοποιούν τη υγειονομική περίθαλψη κατά 226% περισσότερο από το γενικό πληθυσμό.
Έως 15% των παιδιών έχουν κάποια μορφή διαταραγμένης αναπνοής ύπνου. Εντούτοις, το 90% είναι αδιάγνωστα, επειδή τα συμπτώματα έχουν καταλογιστεί ως ψυχολογικά ή συναισθηματικά.
Όπως λέει ο John White, DDS, συγγραφέας αυτής της μελέτης, τα παιδιά που έχουν προβλήματα συμπεριφοράς ή υπάρχουν υπόνοιες ότι έχουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας μπορεί να υποφέρουν από μια χρόνια έλλειψη καλού ύπνου.
Οι ερευνητές εξηγούν ότι η νευρογνωστική ανάπτυξη, η κυτταρική αναγέννηση και η ανάπτυξη των ιστών και των οστών συμβαίνουν όλες κατά τη διάρκεια του βαθύ ύπνου. Ωστόσο, όταν η αναπνοή παρεμποδίζεται στον ανώτερο αεραγωγό, ο εγκέφαλος μεταβαίνει πίσω από τον βαθύ ύπνο στον ύπνο για να επαναλάβει την κανονική αναπνοή - αποκλείοντας το μυαλό και το σώμα από τις κρίσιμες διαδικασίες αποκατάστασης.
Τα συμπτώματα της διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας στα παιδιά περιλαμβάνουν ροχαλητό, ανήσυχο ύπνο, υπερβολική υπνηλία, λείανση δοντιών και σφίξιμο των σιαγόνων, ημικρανίες, και ευερεθιστότητα. Αν υπάρχει υπόνοια και για διαταραγμένη αναπνοή ύπνου, τότε είναι απαραίτητο το παιδί να ελεγχθεί από μια πολυεπιστημονική ομάδα. Αυτό περιλαμβάνει συνήθως ένα παιδιατρικό, έναν ειδικό για τον ύπνο, έναν οδοντίατρο που έχει εκπαιδευτεί στην κρανιοπροσωπική ανάπτυξη και ένα θεραπευτή λειτουργικότητας της κίνησης.
Πολλά προβλήματα των αεραγωγών προέρχονται από την κακή δομή των σαγονιών, λέει ο White και η γλώσσα είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση του στόματος, της γνάθου και της ρινικής κοιλότητας.
Για τα παιδιά που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας ή διαταραγμένη αναπνοή ύπνου, η πρώτη γραμμή θεραπείας συνήθως είναι η αφαίρεση των αμυγδαλών του παιδιού και των αδενοειδών εκβλαστήσεων (τα γνωστά κρεατάκια). Εάν η διαταραγμένη αναπνοή ύπνου παραμείνει μετά τη χειρουργική επέμβαση, οι οδοντίατροι θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν ορθοδοντικό διαστολέα ουρανίσκου. Η συσκευή αγκαλιάζει το ουρανίσκο και τους γομφίους, με μια ρυθμιζόμενη ράβδο να γεφυρώνει πάνω από την οροφή του στόματος. Οι γονείς γυρίζουν μια βίδα που επεκτείνει τη γέφυρα μία εγκοπή κάθε εβδομάδα, πάνω από έξι έως επτά εβδομάδες. Σε αυτό το διάστημα, η στέγη του στόματος επεκτείνεται, αυξάνοντας τον όγκο της ρινικής κοιλότητας και βελτιώνοντας σημαντικά την αναπνοή.
Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το σημαντικό είναι να εντοπιστεί ο λόγος της άπνοιας ύπνου και τότε η θεραπεία είναι συνήθως πολύ αποτελεσματική. Η πρόκληση είναι να την αυτό να γίνει νωρίς καθώς τα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού είναι κρίσιμα για την ανάπτυξη του εγκεφάλου του.
Πηγές:
https://osteopathic.org/ 
https://www.news-medical.net/news/20190212/Children-are-grossly-underdiagnosed-for-sleep-disordered-breathing-research-reveals.aspx - Alina Shrourou B.Sc. Zoology